عبارت «حدیثنا» در چند دسته از روایات و از جمله احادیث مشهور به روایات صعب و مستصعب آمده است. متن و اسناد این روایات در مجموع قابل اعتمادند و در انتساب آنها به معصومان تردید و شک جدی نداریم. آنچه سؤال برانگیز است، معنای این عبارت و مقصود اهل بیت ع از آن است. در این نوشته کوشش شده تا بر پایه فرآیند ترسیم شده در کتاب روش فهم حدیث، ابتدا با واژه پژوهی اجتهادی، مفهوم ظاهری و ابتدایی «حدیثنا» شناسایی شود. سپس قرائن درون حدیثی و نیز قرینه های بیرونی و بویژه خانواده حدیث کاویده شده اند. بر پایه این تکاپو، به این نتیجه رسیدهایم که « حدیثنا» به مقام والای اهل بیت ع و فضایل و کمالات بی نظیر ایشان اشاره دارد. این نتیجه در تعارض بدوی با معدود روایاتی است که « حدیثنا» در آنها به مضمون والا و علمی سخنان ایشان ترجمه می شود. این تعارض ابتدایی اما، قابل حل است. راه حل پیشنهادی آن است که علوم و معارف والای نمود یافته در سخنان ایشان را بخشی از فضایل وجودی ایشان بگیریم.