توسعه فعالیت و نقش‌پذیری زنان مسلمان در لایه‌های مختلف اجتماعی از جمله سیاستورزی و کنش در حوزه حکمرانی، تحت تأثیر روایات مختلفی از جمله روایات «لن یفلح قوم ولّوا امرهم إمرأة»، «یخرج قوم هلکی لایفلحون قائدهم إمرأة قائدهم فی الجنه» و «هلکت الرّجال حین اطاعت النّساء» که از ابوبکره نقل گردیده، همواره با چالش جدی مواجه بوده است و جایگاه زنان در فعالیتهای اجتماعی را تنزل داده و این حوزه نقشآفرین را یکسره به مردان واگذار نموده است. این پژوهش برآن است با روش تحلیلی ـ توصیفی و مبتنی بر منابع کتابخانهای، نشان دهد ظهور چنین روایاتی ـ که مورد استناد گسترده فقیهان در منع دسترسی زنان به موقعیتهای اجتماعی و تصمیمگیریهای کلان بوده است ـ اساساً از چه جایگاهی برخوردار است و بستر ظهور چنین روایاتی چه بوده و نخستین بار در کجا و چرا مطرح گردیده است؟ نتایج این پژوهش نشان داد روایات مورد بحث از ابوبکره، برده آزاد شده پیامبر (ص)، در بصره مطرح شده و راوی در پی توجیه خود در عدم مداخله در جنگ جمل این متن را برساخته و به پیامبر منسوب نموده است. روایت "لن یفلح" و دو روایات مشابه آن علاوه بر ضعف در اسناد، متنی مغایر با گزارشهای تاریخی است و این روایت با شواهد تاریخی حکمرانی عادلانه و عاقلانه دو ملکه ایرانی در حکومت ساسانی مغایرت قطعی دارد.
)